NA ANTENIE: ALL ALONG THE WATCHTOWER/JIMI HENDRIX
Studio nagrań Ogłoszenia BIP Cennik
 

Historia Jakiej Nie Znacie – Los polskich dzieci podczas drugiej Wojny Światowej.

Publikacja: 26.04.2018 g.17:59  Aktualizacja: 28.03.2024 g.13:24
Polityka eksterminacji narodu polskiego była wcielana przez niemieckiego okupanta od samego początku drugiej Wojny Światowej. Szczególne miejsce w tej polityce zajmowały polskie dzieci i młodzież.

Głównym celem była zagłada, ale Polaków traktowano też jako potężny rezerwuar taniej siły roboczej. Dotyczyło to również dzieci i młodzieży. Na całym terytorium podbitym przez Niemców ustalono różny wiek, od którego dzieci były objęte obowiązkiem pracy przymusowej. W Wielkopolsce musiały pracować od 12 roku życia, w Generalnej Guberni od 14. Na terenach, które zostały odbite Związkowi Radzieckiemu także obowiązywała cezura 14 lat. Często jednak ustalenia te nie były przestrzegane, brano także dzieci młodsze.

"Wyjątkowa sytuacja panowała na Wołyniu, gdzie sołtysami poszczególnych wsi zostawali często ukraińscy nacjonaliści, współpracujący z Niemcami. Policja ukraińska, która włączyła się w proces eksterminacji narodu polskiego pomagała sołtysom wyznaczać polską młodzież, żeby pozbyć się jej z Wołynia" – mówi historyk Piotr Tymiński.

Piotr Tymiński jest autorem książek, które pisze na podstawie relacji prawdziwych świadków historii. Przybliżył nam losy polskich chłopców – 14 latka, który mieszkał na Wołyniu w 1941 roku, gdy wkroczyli tam Niemcy i 12 latka porwanego do transportu na roboty przymusowe do Niemiec w 1944 roku.

SERWIS INFORMACYJNY


GODZINY: 09:00 10:00 11:00 12:00 13:00

@TWITTER