Spotkania z kulturą - 21 maja 2017

Publikacja: 21.05.2017 g.08:59 Aktualizacja: 24.04.2024 g.01:40

Mówili o nim skandalista. Każdy jego publiczny występ niósł niebezpieczeństwo skandalu. A jaki był naprawdę? Do czego tęsknił, jakie miał marzenia? W 33. rocznicę tragicznej śmierci Andrzeja Babińskiego przypominamy audycję "Nic nie mieć prócz wierszy". Jest to jedyny zapis głosu poety.

Andrzej Babiński urodził się w 1938 roku w Białymstoku. Tuż przed wojną rodzina przeprowadziła się do pobliskiej wsi Tykocin, gdzie przeżyła okupację. W 1947 roku rodzina przeniosła się najpierw na Pomorze, a dwa lata później do Poznania.

Babiński studiował filozofię na KUL, gdzie poznał Edwarda Stachurę. W 1975 otwierał jego wieczór autorski w Warszawie. Babiński w Poznaniu mieszkał przy ulicy Nad Wierzbakiem. Nie lubił Poznania, jednak czuł wewnętrzny przymus pisania o tym mieście. Czuł się związany z Białymstokiem i tęsknił za rodzinnymi stronami. Często uciekał w nierealny, poetycki świat. Mawiał, że nie ma domu w Poznaniu, ale będzie miał tam swoją ulicę. 14 maja 1984 roku popełnił samobójstwo skacząc z mostu Królowej Jadwigi w Poznaniu. Został pochowany na Cmentarzu Junikowskim.

Andrzej Babiński został opisany w poetyckim tomie „Motyl na wieży Babel” przez Andrzeja Sikorskiego. W tej książce został opisany jako "ostatni romantyk polskiej poezji".

oprac. Sandra Błażejewska