Odkłamywanie islamu

Nie ma chyba obecnie w debatach publicznych bardziej zakłamanego tematu, jak problem islamu. Utarło się przekonanie, że islam - podobnie jak chrześcijaństwo - to religia pokoju. To porównanie wynika z kompletnego nieporozumienia. Ignorancja co do istoty tej religii jest wielka i świadomie kultywowana przez światowe media głównego nurtu. Wszelkie tego typu wątpliwości rozwieje książka "Dlaczego nie jestem Muzułmaninem", napisana przez byłego Muzułmanina, ukrywającego się pod pseudonimem Ibn Warraq, co już samo w sobie jest niepokojące, że na tolerancyjnym, cywilizowanym Zachodzie, autor musi ukrywać się, gdyż za głoszenie swoich poglądów grozi mu utrata życia.

Książka ukazała się w 1995 roku. Jej aktualność potęguje się. We wstępnie do polskiego wydania Andrzej Kopaszewski dramatycznie ukazał sytuację intelektualistów takich, jak autor książki w krajach muzułmańskich. Są podobni do radzieckich dysydentów z początku lat siedemdziesiątych: mało znani we własnym społeczeństwie, niewzbudzający żadnego zainteresowania w społeczeństwie zachodnim, znienawidzeni przez własne społeczności, dyktatorów i zachodnich pseudoliberałów spod znaku lewackiej ideologii.

To przymilanie się lewicy islamowi jest żenujące. Lewica w pierwszym rzucie nienawidzi chrześcijaństwa i to tak bardzo, że patrzy z sympatią na islam jako potencjalnego sojusznika. Ma usta pełne frazesów o wolności i jednocześnie przechodzi do porządku dziennego nad stosunkiem do kobiet czy niszczeniem wszelkiej wolności słowa. Nie przyjmuje się do wiadomości, że haniebne postępowanie w stosunku do kobiet, niewiernych, heretyków i niewolników, charakterystyczne dla muzułmańskiej cywilizacji, było bezpośrednią konsekwencją zasad wyłożonych w Koranie. Prawo islamskie jest totalitarnym i teokratycznym tworem, którego celem jest kontrolowanie wszystkich aspektów życia wiernego, od kołyski aż pod grób.

Islam może wejść (już wchodzi) do Europy zlaicyzowanej, ziejącej straszliwą duchową pustką, jak nazizm zawładnął duszami Niemców, po atrofii mieszczańskich wartości w Republice Weimarskiej. Natura nie znosi próżni. Im głębsze wydrążenie ludzi z duchowości, tym większe niebezpieczeństwo ujawnienia się totalitarnego porządku, który ludzie sami będą chcieli zaprowadzić w miejsce bezpowrotnie utraconego tradycyjnego porządku wartości zapewniającego wolność. Islam jako religia reguł a nie ducha taka obietnicę może nieść. Ci, którzy tę książkę przeczytają, zdadzą sobie sprawę, jak mało informacji otrzymywali z mediów o tym kluczowym dla kultywowania wolności temacie i w jak dramatycznej sytuacji znalazła się Europa. Na szczęście ekipa obecnie rządząca Polską wykazuje się zdrowym rozsądkiem i wyczuciem materii historycznej.

Za najlepszą rekomendacje dla tej książki uznałem słowa samego autora ze wstępu. "Zachód musi poważnie myśleć o demokracji i wystrzegać się polityki idącej na kompromis z zasadami dla krótkofalowych zysków w sprawach wewnętrznych i na polu międzynarodowym. Pojawienie się na Zachodzie faszyzmu i rasizmu jest dowodem, że nie każdy tutaj jest wielbicielem demokracji. Tym samym ostateczna batalia niekoniecznie musi się rozegrać miedzy islamem a Zachodem, ale między tymi, dla których wolność jest wartością, a tymi, dla których nie jest". Od napisania tych słów minęło ponad 20 lat. Ich ciężar gatunkowy niestety stale narasta.

Ibn Warraq "Dlaczego nie jestem muzułmaninem", Stowarzyszenie Europa Przyszłości, Warszawa 2013