Stalking "Wyborczej", czyli kilka słów o obsesji

Radio Poznań ma już specjalną zakładkę na stronach poznańskiej Gazety Wyborczej. Nie sposób ruszyć piórem, czy mikrofonem, by nie zostać wychłostanym przez redaktorów poznańskiego dodatku. Trzeba być za to zainteresowanie wdzięcznym i jesteśmy, ale przecież każdy ma w sobie naturalny sprzeciw wobec nachalności prześladowców. Nazywa się takich ludzi "stalkerami" i jest wiele przykładów, jak bardzo potrafią zatruć życie. Bo człowiek nie lubi być obsesyjnie obserwowany i nieuczciwie recenzowany. Jest jeszcze jeden, niebezpieczny aspekt medialnego stalkingu Gazety Wyborczej.

Nieustanne piętnowanie i wytykanie palcem człowieka tylko za to, że robi najlepiej jak potrafi to, w co wierzy, może zachęcić jednostkę o chwiejnej psychice do czynu nieprzyjemnego, a nawet desperackiego. Szczególnie niezrozumiałe jest to, że nagonkę urządzają ludzie ogarnięci manią tropienia wszelkich, często wyimaginowanych przejawów prześladowania z powodów etnicznych, płciowych czy orientacji seksualnej. To daje przedsmak tego, co czeka obywateli o konserwatywnych poglądach w razie powrotu opcji lewicowo-liberalnej do władzy.

Ale na razie mamy rok 2021 i kolejny artykuł atakujący dziennikarza naszego działu publicystyki, Romana Wawrzyniaka. Tym razem Tomasz Nyczka skrupulatnie wyłuskał z rozmowy Romana z marszałkiem województwa malutki fragment poświęcony nowej "ministrze" w rządzie Joe Bidena - Rachel Levine, o której Onet napisał:

"Biden wybiera transpłciową kobietę na zastępczynię sekretarza zdrowia".

Nic ponad to, co napisał Onet, nie powiedział w swojej audycji Roman Wawrzyniak. W żaden sposób nie stygmatyzował, ani nie oceniał pani Levine. Być może mówiąc o niej, robił nienawistne miny do mikrofonu, ale tego nie wiemy, podobnie jak nie wiemy w jakim celu Onet w swoim artykule napisał, że Rachel Levine, choć jest pediatrą, zajmowała się "medycyną LGBTQ". Tym bardziej, że nominację dostała za "walkę z pandemią koronawirusa", co zaznaczył w lewicowym "The Washington Post" amerykański działacz LGBTQ Brian Sims podkreślając, że walczyła z COVID-19 "mimo nienawistnych i brzydkich ataków" z powodu jej transpłciowości.

Jak widać, ten aspekt życiorysu pani Levine jest zbyt często przywoływany w kontekście jej kariery, by można go było pominąć. I nie pomija się. Nie pominął tego również mój kolega. Co dokładnie powiedział w swoim programie Roman Wawrzyniak?

Nie muszę odsłuchiwać wczorajszej audycji, by sprawdzić. Nagrał ją Tomasz Nyczka, jak rozumiem standardowo, z nadzieją, że będzie o czym napisać. Uznał, że czymś takim były słowa Romana Wawrzyniaka skierowane do marszałka województwa:

"czy widział pan na przykład jedną z pierwszych nominacji na ministra zdrowia, którym zostaje osoba... no, zmiennopłciowa, Rachel Levine. Facet, ojciec dwójki dzieci, który w wieku 54 lat postanowił zostać kobietą" .

I kilka minut później:

"To jest takie pójście w taką nawet nie liberalną politykę, tylko chyba lewicową, skrajnie lewicową. No, patrząc zresztą, co by najbardziej obrazowało to, no, to nominacja na tego wiceministra zdrowia mężczyzny, który ma dwójkę dzieci, który później postanowił zostać kobietą w wieku chyba 54 lat".   

To właściwie wszystko na ten temat. Sprawa Rachel Levine nie została już w audycji Radia Poznań poruszona, tym bardziej krytycznie, co nie przeszkodziło redaktorowi Gazety Wyborczej zatytułować swojego artykułu:

"W publicznym radiu prezydent Joe Biden zbiera cięgi. Bo ma transpłciową podsekretarz stanu".

Słuchałem tej audycji na żywo. Joe Biden nie "zebrał cięgów" za transpłciową podsekretarz stanu. Właściwie jedyne słowa krytyczne na temat nowego prezydenta dotyczyły niejasnych interesów jego syna. Rzecz, za którą Romana Wawrzyniaka wychłostał, Tomasz Nyczka sobie wymyślił, lub jak kto woli: dopowiedział, nie pierwszy raz nazywając go przy tym "ogarniętym obsesją LGBT".

Facet nagrywający audycje kolegi, by pisać o nim artykuły, posądza kogokolwiek o obesesję - nie sposób się nie uśmiechnąć. No i można by całą tę sprawę zakończyć uśmiechem, gdyby nie wspomniany przeze mnie aspekt odpowiedzialności dziennikarza za ewentualne zachowania patologiczne jego odbiorców. Na zabytkowym ogrodzeniu naszej rozgłośni wciąż są ślady wizyty takich ludzi w gorących dniach po decyzji Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji. Zwracam na to uwagę kolegom z Gazety Wyborczej.

Grzegorz Ługawiak

P.S. Tomasz Nyczka przywołał w swoim artykule opinię Rady Etyki Mediów, której autoryzację odebrały przed laty największe redakcje i stowarzyszenia dziennikarskie, natomiast pominął oficjalne stanowisko w tej samej sprawie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.