NA ANTENIE: FLYING IN A BLUE DREAM/JOE SATRIANI
Studio nagrań Ogłoszenia BIP Cennik
 

Jaki kształt ma woda?

Publikacja: 07.03.2018 g.11:51  Aktualizacja: 07.03.2018 g.12:00
Poznań
Recenzja Marcela Skierskiego.
kształt wody - imdb.com
/ Fot. (imdb.com)

Podczas ostatniej epidemii grypy zaległem w łóżku. Wolny czas wykorzystałem, zapoznając się z kilkoma filmami nominowanymi do tegorocznych Nagród Akademii Filmowej. Jednym z nich był "Kształt wody" meksykańskiego reżysera Guillermo del Toro. Kilka dni później media obiegła informacja, iż dzieło to zostało okrzyknięte najlepszym filmem 2017 roku.

Krytyk filmowy Tomasz Raczek w komentarzu dla agencji PAP stwierdził, że "Kształt wody nie jest ani najwybitniejszym filmem Guillermo del Toro ani produkcją, która proponowałaby cokolwiek nowego". Czy w rzeczywistości tegoroczny laureat nie wprowadza żadnego novum do hollywoodzkiego przemysłu rozrywkowego?

Film opowiada historię Elisy Esposito. granej przez Sally Hawkins - niemej sprzątaczki pracującej w amerykańskim laboratorium. W placówce naukowcy prowadzą eksperyment mający odmienić oblicze zimnej wojny. Przedmiotem ich badań jest stwór wodny, przypominający skrzyżowanie człowieka z rybą. Elisa wraz ze swoją koleżanką Zeldą (Octavia Spencer) przypadkowo odkrywają istnienie tajemniczej istoty. Główna bohaterka, początkowo przerażona potworem skrywającym się w laboratoryjnych akwariach, szybko zmienia swoje nastawienie. Podszyte lękiem zainteresowanie przeradza się w sympatię. W tym czasie okazuje się, że rządowi decydenci nie mogą sobie pozwolić na dłuższe trwanie eksperymentu. Elisa postanawia uratować zagrożonego przyjaciela.

Fabuła filmu nie jest skomplikowana, nawiązując głównie do baśniowej estetyki. Mamy wyraźnie zarysowane charaktery postaci, takie jak wrażliwa i samotna Elisa oraz jej najbliższy przyjaciel, dobroduszny Giles (Richard Jenkins). Czarnym charakterem jest przede wszystkim mściwy i prostacki Richard (Michael Shannon). Mężczyzna trzyma pieczę nad testami, znęca się nad badaną istotą i odmawia jej wszelkiej godności. Kiedy stworzenie znika z laboratorium, pozycja Richarda jest zagrożona, a ten nie cofnie się przed niczym, żeby ratować karierę.

Jak widać, fabuła filmu nie jest szczególnie oryginalna, blado wypada też przy innym tegorocznym faworycie, jakim był "Trzy billboardy za Ebbing, Missouri". Zatem to nie fabuła, pozwoliła sięgnąć omawianemu filmowi po najcenniejszą z oscarowych statuetek. W "Kształcie wody" novum jest historia miłosna, a dokładniej erotyczny aspekt relacji pomiędzy kobietą a humanoidalnym płazem – to odróżnia film del Toro od powszechnie znanej "Pięknej i bestii", gdzie uczucia między bohaterami mają charakter platoniczny.

Skupienie się na pociągu fizycznym człowieka do potwora w filmie przeznaczonym dla szerokiego grona odbiorców stanowi precedens. Dotychczas podobne historie trafiały się w filmach nierozpowszechnianych masowo, horrorach klasy B skierowanych do miłośników wszelakich dziwactw. W przypadku "Kształtu wody" zakazana miłość staje się przyczynkiem do stawiania pytań o naturę człowieka. Co czyni nas ludźmi? W czym rybopodobny stwór jest gorszy od człowieka, jeżeli może wywołać pożądanie? Dlaczego odmawiamy bohaterce szczęścia tylko dlatego, że jej kochanek ma łuski i skrzela?

Takie pytania stawia nam dzisiejsza kultura masowa. Przy głównym "wątku miłosnym" niknie politycznie-poprawna konstrukcja pozostałych elementów filmu. Jeszcze raz wróćmy do bohaterów. Pozytywni to niepełnosprawna Elisa, ciemnoskóra Zelda i homoseksualny Giles. Czarnym charakterem jest przedstawiciel amerykańskiej wyższej klasy średniej, jeżdżący cadillakiem, pozbawiony szacunku dla wszelkiej odmienności brutal. Tradycyjny model reprezentuje również rodzina Zeldy. Dla odmiany jej mąż jest przykutym do fotela, niezdolnym do działania nieudacznikiem.

Nie zgadzam się z Tomaszem Raczkiem, jakoby "Kształt wody” nie proponował nic nowego. Film del Toro jest bowiem kolejnym przesunięciem granicy. Tegoroczny oscarowy laureat prezentuje nam fizyczną miłość kobiety i płaza. Przekonuje nas, że tego rodzaju romans może być wzniosły i wzruszający. W przyszłym roku planuję zaszczepić się na grypę, aby ominęła mnie pokusa sięgnięcia po kolejne hollywoodzkie "arcydzieło".

http://radiopoznan.fm/n/JpdeBi
KOMENTARZE 2
Piotr 09.03.2018 godz. 12:41
Dokładnie, pewnie Torrenty odpalone non stop, nie ma to jak samo-donos, warto by było przesłać tą recenzję również na policję...
Adam 07.03.2018 godz. 14:43
Ciekawe... "Kształt wody" swoją premierę na dvd w USA będzie miał w połowie marca. W Polsce jeszcze później - w maju. Jak recenzent mógł więc obejrzeć film, "zalegając" w łóżku? Z Torrentów? Ups! Przecież to nielegalne! A na pewno w polskim radiu nie promuje się piractwa. No, to jak?