Jak powstało Radjo Poznańskie?

Litera „i” zastąpiła literę „j” dekadę później, podczas reformy polskiej ortografii w latach 1935-6. Tymczasem jednak mamy lata dwudzieste…

Słowo „radjo” trafiło wtedy na szyld niezwykłej spółki, założonej w stolicy Wielkopolski. Spółka nazywała się „Radjo Poznańskie”. Choć w kraju działały już dwie rozgłośnie: od 18.04.1926 (oficjalny początek polskiej radiofonii) w Warszawie, od 15.02.1927 w Krakowie, ta była wyjątkowa, bo zrodziła się z wielkopolskiej ambicji, zaradności, samoorganizacji i… niecierpliwości. Władze centralne planowały założenie stacji radiowej w Poznaniu, ale dopiero za kilka lat, a Wielkopolska nie chciała czekać.

Do roboty wzięło się 107 lokalnych samorządów: wszystkie 34 powiaty województwa poznańskiego oraz 73 wielkopolskie miasta. Zrzuciły się, gromadząc 239 tysięcy złotych w złocie, co stało się kapitałem zakładowym spółki „Radjo Poznańskie”. Najwięksi udziałowcami były: Miasto Poznań, Powiat Poznański oraz Miasto Gniezno. A że w granicach Poznańskiego były wtedy także Kujawy, wkład w radio miały też m.in. powiaty bydgoski i żniński, a z miast – np. Inowrocław.

Oficjalnie Radjo Poznańskie ruszyło o godz. 17 po południu 24 kwietnia 1927 roku. Siedzibą rozgłośni stał się budynek po niemieckim teatrze przy Placu Wolności 11. Na Placu zebrały się tysiące poznaniaków. Przybyło ich wielu, choć dla oka niewiele się działo: ot, stały sobie gigantofony, czyli dużej mocy megafony, a z nich w przestrzeń miejską płynęły uroczyste dźwięki: najpierw hymn państwowy, a potem przemówienia ważnych osób. Pierwsze słowa, które w tej dostojnej chwili z Poznania poszło w eter, wypowiedziała spikerka Maria Prusinkiewiczówna: „Hallo, hallo. Radio Poznań, fala 270,3 m”.

„Płyń, falo poznańska, po całej Polsce” – tymi słowami z kolei swoje radiowe przemówienie zakończył Cyryl Ratajski, prezydent Poznania i przewodniczący spółki „Radjo Poznańskie”. Te uroczyste słowa i tony dotarły do mieszkań i domów, znajdujących się w promieniu 35 km od stacji nadawczej, umieszczonej przy ulicy Bukowskiej 53. W chwili rozpoczęcia działalności Radio Poznańskie miało – według różnych danych – od 2600 do blisko 5000 abonentów. Rok później było to już 21 tysięcy, a w 1939 – 75 tysięcy abonentów. Radio przebojem wdarło się do polskich domów. W wielu z nich radioodbiornik przez długie lata pozostanie jedynym urządzeniem elektronicznym.