Spotkania z kulturą - 11 grudnia 2016

Publikacja: 11.12.2016 g.10:20 Aktualizacja: 27.09.2024 g.11:24

Tomasz Szymański - wieloletni dyrektor Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, prywatnie. Co wspomina najchętniej? Co uważa za swój zawodowy sukces? O teatralnym życiu, jego urodzie i rodzinnych skutkach. W niedzielę po godz. 13.

Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie powstał w 1946 roku. Blisko pół wieku funkcjonował jako teatr objazdowy. Sytuacja zmieniła się w 1991 roku, kiedy jego dyrektorem został Tomasz Szymański. Wraz z mistrzem reżyserii Henrykiem Tomaszewskim stworzył liczącą się w kraju scenę.

Teatr z objazdowego zmienił profil na stacjonarny. Specjalizował się w wystawianiu klasycznych sztuk. Szymański dobrze wspomina współpracę z Henrykiem Tomaszewskim. Dzięki niemu do łask udało im się przywrócić nieco już zapomnianą sztukę ruchu scenicznego. Za najważniejsze wystawione spektakle uważa „Balladynę”, „Wesele”, „Bolesława Śmiałego” i „Ryszarda III”. Wielką popularnością cieszyły się również „Przypowieści biblijne”.

Najczęściej wystawiał sztuki patrona teatru – Aleksandra Fredry. Przyznaje, że wybierał przedstawienia, które były przystępne w odbiorze. Starał się zafascynować widza obrazem i plastyką przedstawienia. Za największy sukces Szymański uważa wielokrotnie wystawiany „Rapsod o św. Wojciechu”, który był też grany w Katedrze Gnieźnieńskiej. Spektakl był też wystawiany na Polach Wilanowskich na zaproszenie prymasa Józefa Glempa. Szymański ze swym zespołem odwiedził również Monte Cassino, Asyż, Czeski Cieszyn i Sarajewo.

oprac. Sandra Błażejewska