Lwowianin, student Maxa Brucha i Engelbrechta Humperdincka Berlinie skompletował orkiestrę w które pozostało 16 muzyków z czasów niemieckich i z powodzeniem 31 sierpnia 1919 wystawił Halkę Stanisława Moniuszki, pierwszą polską premierę na istniejącej 9 lat scenie niemieckiej.
Obecni byli liczni goście z prezydentem Poznania Jarogniewem Drwęckim, wiersz czytał Kornel Makuszyński. Bratu w teatrze pomagał utalentowany scenograf Leon Dołżycki i już w pierwszym roku odbyło się 8 premier. Na początku sezonu 1922/1023 zaczęto zarzucać dyrygentowi zbyt duże upodobanie do symfoniki. Łucjan Kamieński pisał” zamiast akompaniować zaciąga śpiewaków przed rydwan swego sola symfonicznego”.
12 marca 1922 Zarząd Miasta Poznania rozwiązał kontrakt z Dołżyckim a kierowanie opera powierzył przyjacielowi Paderewskiego, Henrykowi Opieńskiemu dyrektorowi Konserwatorium Poznańskiego. Adamowi Dołżyckiemu zarzucono kolaboracją z okupantem w czasie II wojny światowej, wyemigrował i zmarł w Niemczach.