Prócz wierszy, prozy i dramatów pisał też słuchowiska radiowe i teksty piosenek.
W 2016 roku Ernest Bryll otrzymał Honorowy Złoty Mikrofon Polskiego Radia za "ogromny wkład w kształtowanie wyobraźni poetyckiej słuchaczy”.
Ernest Włodzimierz Bryll (ur. 01.03.1935 w Warszawie, zm. 16.03.2024 w Warszawie) – polski poeta, pisarz, autor tekstów piosenek, dziennikarz, tłumacz i krytyk filmowy, także dyplomata. Skończył Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego i Studium Wiedzy Filmowej przy PWSTTviF w Łodzi. Z uwagi na ojca w Armii Krajowej nie mógł pracować w dziennikarstwie i zatrudnił się w elektrowni nr 11 w porcie gdyńskim.
Był członkiem redakcji pism społeczno-kulturalnych (w latach 1959–1960 we Współczesności) i członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W latach 1963–1967 zatrudniony był na stanowisku kierownika literackiego w Teatrze Telewizji. Potem zarządzał zespołem filmowym Kamera i był kierownikiem w Teatrze Polskim w Warszawie.
W latach 1974–1978 był dyrektorem Instytutu Kultury Polskiej w Londynie, a w latach 1991–1995 ambasadorem Rzeczypospolitej w Irlandii. Jego piosenki śpiewali: zespoły Partita, Myslovitz, Skaldowie i Waganci oraz soliści: Michał Bajor, Stan Borys, Halina Frąckowiak, Marek Grechuta, Jerzy Grunwald, Halina Kunicka, Bernard Ładysz, Czesław Niemen, Jerzy Połomski, Krystyna Prońko, Łucja Prus, Danuta Rinn, Maryla Rodowicz, Andrzej Rybiński i Urszula Sipińska. Wiele tekstów napisał do muzyki Katarzyny Gartner. W 1968 r. wraz z Markiem Sartem założył zespół Drumlersi. Sart pisał muzykę, a Bryll teksty.
Współpracował też z takimi kompozytorami jak: Jerzy Derfel, Antoni Kopff i Włodzimierz Korcz. Od 2012 r. był pracownikiem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Wydał 8 tytułów prozatorskich, ponad 50 tomików poetyckich i 25 utworów scenicznych.