My tam byliśmy i próbowaliśmy!

Urodził się 29 czerwca 1930 r. w Borzęcinie koło Krakowa, bardzo wcześnie rozpoczął współpracę z prasą, m.in. „Dziennikiem Polskim”, „Szpilkami”, „Nową Kulturą”. Debiut literacki Mrożka stanowiły wydane w 1953 roku zbiory opowiadań: "Opowiadania z Trzmielowej Góry" oraz "Półpancerze praktyczne". Jego pierwszą sztuką teatralną był wydany w 1958 dramat "Policja". Międzynarodową sławę przyniósł mu jednak dramat Tango z 1964 r.
Od 1963 r. Mrożek przebywał na emigracji, m.in. we Francji, w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Włoszech i Meksyku. Będąc za granicą, na łamach francuskiej prasy protestował zarówno przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, jak i wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego. Do Polski powrócił w 1996 r.
W 2002 dotknął go udar mózgu, którego skutkiem była afazja. Sławomir Mrożek utracił możliwość mówienia i pisania, ale udało mu się odzyskać obydwie te zdolności po trzyletniej terapii. Swoją walkę z chorobą opisał w autobiografii "Baltazar. Autobiografia”. Za korespondencję ze Stanisławem Lemem, w postaci wydanych przez Wydawnictwo Literackie Listów Mrożek otrzymał Nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego.
Sławomir Mrożek jest laureatem polskich i międzynarodowych odznaczeń m.in.: nadanym przez prezydenta Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Legii Honorowej- najwyższym francuskim odznaczeniem państwowym, Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis- wręczonym w 2010 r. przez ministra kultury.
Mieszkający od 2008 r. na stałe w Nicei Sławomir Mrożek ostatni raz odwiedził Polskę w czerwcu 2013 roku, wziął udział w premierze swej najnowszej sztuki Karnawał, czyli pierwsza żona Adama w Teatrze Polskim w Warszawie.
Sławomir Mrożek zmarł 15 sierpnia w Nicei.
(MKiDN, Radio Merkury)