Przed 59. rocznicą Czerwca '56

Rano uroczystości odbyły się między innymi przed dawną zajezdnią tramwajową przy ulicy Gajowej. O wydarzeniach czerwca 1956 r przypomniała wiceprezydent Poznania Agnieszka Pachciarz. - 59 lat temu do załogi Cegielskiego dołączyli pracownicy zakładów komunikacji miejskiej, robotnicy innych fabryk i mieszkańcy śródmieścia - mówiła.

Dyrektor poznańskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej mówił, że zajezdnia to miejsce symboliczne. Pracownicy ówczesnego MZK bez wahania wsparli protestujących robotników zakładów Cegielskiego, a w pierwszych szeregach demonstrantów szły trzy tramwajarki niosące biało-czerwoną flagę.

Dziś zajezdnia jest już opuszczona, a wydarzenia upamiętnia skromna tablica przed bramą. Szef wielkopolskiej Solidarności Jarosław Lange podkreślał, że żyjemy w kraju wolnym, ale i dziś mocno trzeba dbać o godność ludzi pracy. - Zdarza się, że ubóstwo dotyka nie tylko bezrobotnych, ale i pracujących i nie pozwala godnie przeżyć do końca miesiąca - mówił,

- Postulaty Czerwca 1956 są wciąż aktualne - mówili uczestnicy uroczystości rocznicowej przed bramą zakładów Cegielskiego. Spotkali się tam kombatanci, urzędnicy i związkowcy z Solidarności.

Czerwiec 1956 był pierwszym zrywem ku wolności - mówiło wielu przemawiających, ale dopiero kapelan Solidarności ksiądz Tadeusz Magas dobitnie przypomniał, jak wiele jest jeszcze do zrobienia. - Ten człowiek ma wyrok eksmisyjny, musi opuścić mieszkanie - wskazał na jednego z trzymających sztandar robotników.

O trudnej sytuacji niegdyś kwitnących zakładów Cegielskiego można było też usłyszeć w rozmowach ludzi przybyłych na uroczystość. Jeden z emerytów Cegielskiego żalił się Tadeuszowi Pytlakowi, przewodniczącemu Solidarności w HCP.

59 lat temu, 28 czerwca 1956 robotnicy Cegielskiego zapoczątkowali protest i upomnieli się o wolność, prawo i chleb. Był to pierwszy robotniczy zryw w komunistycznej Polsce.

W uroczystościach wzięło udział kilkadziesiąt osób, przede wszystkim oficjalne delegacje urzędów i innych instytucji.