Urodzony w 1875 roku, jako kilkulatek przeniósł się do stolicy Wielkopolski, uczył się w sławnym Gimnazjum św. Marii Magdaleny, studiował w Berlinie. Po teściu przejął fabrykę nawozów fosforowych, którą ostatecznie ulokowano w Luboniu. Tuż po zakończeniu I wojny był w Paryżu i od tamtej pory wysoko cenił sobie Francję i Francuzów. Przez moment pełnił funkcję ministra u premiera Władysława Grabskiego, ale przede wszystkim przez kilkanaście lat, po przedwczesnej śmierci Jarogniewa Drwęskiego, rządził Poznaniem. Rządził nim także w mrocznym czasie wrześniowym w 1939 roku, kiedy na niedługo wrócił do swojej funkcji - w krytycznym momencie.
Dwudziestolecie to czas licznych sukcesów Cyryla Ratajskiego. Powszechna Wystawa Krajowa wydaje się być perłą w koronie tej serii. Ale Danuta Książkiewicz-Bartkowiak przypomina także inne - jak zaangażowanie Ratajskiego w powstanie Radja Poznańskiego, powołanie Kroniki Miasta Poznania, budowę Mostu Bolesława Chrobrego, czy powstanie spalarni śmieci - co zresztą mocno ograniczyło występowanie szczurów.
Cyryl Ratajski, jak wielu poznaniaków, wkrótce po rozpoczęciu okupacji trafił do Warszawy. Tam zmarł, a informacja o tym była na tyle doniosła, że mieszkanie, w którym odszedł, odwiedził sam dowódca Armii Krajowej, gen. Stefan Grot-Rowecki. Wielki dowódca przyszedł złożyć hołd wielkiemu prezydentowi Poznania.
Takich ciekawostek w książce jest więcej. Myślę, że niejedna karta z życiorysu Ratajskiego byłaby podstawą do niezłego scenariusza filmowego. Książka Książkiewicz-Bartkowiak ukazała się nakładem Wydawnictwa Miejskiego Posnania.
O prezydencie Ratajskim wielokrotnie mówiliśmy na antenie Radia Poznań. Wkrótce razem z Fundacją Kochania Poznania przygotujemy cykl podcastów, w którym odwiedzimy najważniejsze miejsca w stolicy Wielkopolski, które tak silnie są związane z wielkim samorządowcem okresu międzywojennego.