Tworzył dzieła orkiestrowe, kameralne, wokalno-instrumentalne i fortepianowe, które wykonują największe orkiestry świata, w tym Philadelphia Orchestra, Cleveland Orchestra i New York Philharmonic. Napisał muzykę do ponad 130 filmów, między innymi "Ziemi obiecanej" i "Pana Tadeusza" Andrzeja Wajdy, "Pianisty" Romana Polańskiego, "Rejsu" Marka Piwowskiego, "Drakuli" Francisa Forda Coppoli. Od początku lat 60. współtworzył wraz z Krzysztofem Pendereckim i Henrykiem Góreckim nową polską szkołę awangardową oraz nowy kierunek we współczesnej muzyce zwany "sonoryzmem". W połowie lat 70. zaczął komponować, czerpiąc inspiracje ze sztuki ludowej i religii. Wtedy też powstał jeden z jego najsłynniejszych utworów - "Krzesany". Inne ważne dzieła z tego okresu to: "Kościelec", "Siwa mgła", "Orawa". Artysta tworzył także utwory związane z wielkimi wydarzeniami w Polsce - "Bogurodzica", "Exodus", "Angelus" oraz "Victoria". W wywiadzie udzielonym w 2001 roku Wojciech Kilar opowiadał, czym jest dla niego muzyka i jaka jest jej istota:
W 2012 roku Wojciech Kilar został uhonorowany Orderem Orła Białego. Odznaczono go też Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Miał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego i Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W 2009 odebrał z rąk arcybiskupa Gianfranco Ravasiego Medal "Per artem ad Deum" - "Przez sztukę do Boga", przyznawany przez Papieską Radę do spraw Kultury. W tym samym roku został laureatem specjalnej, jubileuszowej nagrody Totus, przyznanej przez Fundację Konferencji Episkopatu Polski Dzieło Nowego Tysiąclecia. Wyróżniono go za wytrwałe otwieranie dróg piękna, wiodących ku wierze, nadziei i miłości, dokonywane przez wiele lat i w wielu wymiarach życia. Artysta zmarł 29 grudnia 2013 roku. Został pochowany na katowickim cmentarzu przy ulicy Sienkiewicza.