Misterium Męki Pańskiej w Przyłęku

Misterium męki Pańskiej jest owocem współpracy wielu osób zaangażowanych w proces powstawania tego wydarzenia — wydarzenia, które zapoczątkowano rok temu z inicjatywy prezesa Stowarzyszenia Nasz Przyłęk, Krzysztofa Łopaty. Plenerowa inscenizacja wpisała się nie tyle w naturalnie ukształtowany teren Gór Glińskich, czyli zespół wysokich wydm parabolicznych powstałych około 25 tysięcy lat temu, w obrębie Sandru Nowotomyskiego, ile przede wszystkim była to odpowiedź na potrzeby społeczności wsi Przyłęk, w której to szczególnie pielęgnowana jest wrażliwość społeczna. Dzieje się tak przez fakt aktywnych działań inicjowanych przez Sołtysa Bogdana Nawrota i radę sołecką wsi.

Tu znajduje się czas i miejsce oraz intencję bycia ze sobą, działania dla siebie i innych. Rozważania do Misterium Męki Pańskiej w tempie brawurowym, bo z dnia na dzień, napisała pani Renata Hartwig. Korekty teksu pod względem poprawności teologicznej dokonał ks. dr Adam Pieckenhagen. Kompozycje muzyczne do tekstu pani Renaty są dziełem małżeństwa Beaty i Łukasza… Pomysł scenariusza powstał pod okiem Aleksandry Antoniewicz-Kaszczyńskiej przy wsparciu całego zespołu. Przedstawienie jest hybrydą współczesnej refleksji w historycznym kostiumie. Wszyscy zgodnie uznaliśmy, że doświadczenie to jest procesem twórczym osób zdolnych wyjść ze strefy komfortu, aby doświadczyć działań teatralnych. Spotykamy się, uczymy, szukamy odpowiednich form wyrazu dla myśli zawartej w słowie. Działamy w zaufaniu i wzajemnej życzliwości. Szereg działań techniczno-organizacyjnych podejmuje sztab ochotników: mężczyzn i kobiet ze wsi Przyłęk, pod okiem Sołtysa. Każda próba jest spotkaniem w przyjaznej atmosferze, gdzie jest kawa, herbata, pyszne ciasto, no i gotowość bycia w procesie twórczym, który jak wiemy, niesie w sobie wiele wyzwań i przekraczania siebie w dobrym znaczeniu tego słowa. Jesteśmy tu, aby przeżyć Obecność Boga i drugiego człowieka, zobaczyć siebie z bliska i z perspektywy drugiego człowieka.

Nasza realizacja projektu odnosi się do czasów współczesnych, a jednocześnie chcemy podkreślić w niej znaczenie wartości i tradycji.

Dlatego niektóre słowa są dość mocne, a do tego dramaturgię wydarzenia podkreślać będzie światło, dym i dźwięk, np. płacz dziecka, wycie syreny, odgłosy wojny, wbijania gwoździ. Słowa niektórych pieśni, modlitw jak i muzyka napisana specjalnie na tą okazję.

Chcemy by współczesny odbiorca mógł zrozumieć znaczenie i sens Męki Pana Jezusa, by w niej każdy mógł znaleźć, odnieś coś do siebie. Bo wtedy lepiej dostrzegamy nasze problemy i możemy zauważyć, że nie jesteśmy z nimi sami.

Aktorzy ubrani w repliki strojów: Piłata, niewiast i żołnierzy przemieszczają się krętymi ścieżkami pośród drzew i wydm. Droga rozpoczyna się u podnóża wydm i podąża w górę. Nie bez powodu wybraliśmy godzinę, o której wszystko się zaczyna. Zachód słońca, półmrok, śpiew ptaków wszystko to jeszcze bardziej podkreśla dramaturgię.