Malarstwo bez metafory, metafora bez malarstwa - wystawa Marka Sobczyka

W swoim tekście przewodnim do wystawy, noszącym tytuł „Coś pomiędzy”, Waldemar Baraniewski pisze tak: „Marek Sobczyk jest artystą angażującym się poprzez malarstwo w złożoną problematykę współczesności. Jego obrazy są też złożone. Dyskursywne, erudycyjne, zbudowane z różnych elementów rzeczywistości. Artysta pisze o sobie: Traktuję obrazy i samą konwencję malarską jak język uaktualniający w poprzek czasu czy poprzez czas zagadnienia sztuki wizualnej, zarazem generalnie uaktualniający inne zagadnienia, wszystkie napotkane, nie tylko w obszarze sztuki wizualnej; aktualna polityka aktualnych środków sztuki.

Aktywność w polu sztuki jest dla Sobczyka pracą nad językiem. Sobczyk porównuje ją do budowy domu, gdy trzeba wybrać miejsce, wykopać fundament, wznieść ściany i dach. Język powinien być skuteczny, powinien dobrze funkcjonować i służyć dziełu. Składowe tego języka – pisze Sobczyk – to coś pomiędzy: pomiędzy wizerunkiem a symbolizacją; pomiędzy literą alfabetu jako czystą abstrakcją a słowem z języka pisanego – pisanym i słowem z języka mówionego – mówionym; pomiędzy środkami plastycznymi a funkcjonującym językiem plastycznym; coś pomiędzy dniami i godzinami przeżywanymi przez artystę a kłamstwem i pomyłką. Język powinien być językiem porozumienia, budowania komunikatu, konstruowania metafory”.

Marek Sobczyk urodził się 30 XI 1955 roku w Warszawie. W latach 1975-1980 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom w pracowni prof. Stefana Gierowskiego. Od roku 1983 związany jest z warszawską formacją artystyczną Gruppa, uczestniczył we wszystkich jej wystąpieniach. Od 1990 r. zajmuje się projektowaniem graficznym i typografią, tworząc oryginalne kroje pisma. Od roku 1984 Marek Sobczyk i Jarosław Modzelewski podejmowali kilkukrotnie proceder wspólnego malowania obrazów. W latach 1990-1997 wspólnie z Jarosławem Modzelewskim prowadził prywatną Szkołę Sztuki. Zajmuje się teorią sztuki i refleksją intelektualną poświęconą fundamentalnym problemom twórczości. Po rocznym cyklu wykładów w warszawskiej Zachęcie opublikował: „Kurs abstrakcji” (1996) i „Kurs sublimacji” (2006) szereg projektów artystycznych: „Badania mózgu w Polsce” (od 1979), „Tabela: Co? Kto? – Czym? Kim?” (od 1998), „Seksreligiapolityka” (od 1999), „Pomniki dyskursów” (od 2008), „Wokół słowa ateizm” (od 2009). Od 2003 roku realizuje wieloletni projekt „muzeum” w cudzysłowie. Wspólnie z Mateuszem Falkowskim stworzył Manifest Kina Grawitacyjnego. Poza malarstwem Sobczyk tworzy instalacje i obiekty przestrzenne. W 1991 r. stworzył „Prostą tęczę”, która stanęła przed Zachętą (do 1993). Ponownie ustawiona w roku 2019, została w 2022 roku usunięta przez nową dyrekcję Zachęty. W 2013 roku został laureatem Nagrody im. Jana Cybisa.