Uważany jest za jedną z największych indywidualności w polskiej literaturze ostatnich dekad. Nobla dostał za całokształt twórczości, choć - jak sam mówił - przede wszystkim za poezję.
Jego utwory, jak "Dolina Issy", "Zniewolony umysł", tomy wierszy: "Ocalenie", "Nieobjęta ziemia" czy "Orfeusz i Eurydyka", weszły do kanonu dzieł ubiegłego stulecia i zostały przetłumaczone na ponad 40 języków. Czesław Miłosz debiutował w 1933 roku tomem wierszy "Poemat o czasie zastygłym". W 1951 postanowił wyjechać z rządzonej przez komunistów Polski. Przebywał na emigracji ponad 40 lat, najpierw we Francji, gdzie współpracował z paryską "Kulturą" Jerzego Giedroycia, a później w Stanach Zjednoczonych. W 1993 roku wrócił do kraju. Zmarł w 2004 w Krakowie.