Hitlerowcy urządzili w Hali Targowej Braci Szrajer przejściowy obóz dla osób wysiedlanych, przeznaczonych na zagładę i wywożonych do przymusowych robót. Obszar Rynku Dekerta został otoczony drutami kolczastymi.
Od początków listopada 1939 r. zaczęto tam grupować Żydów z Kalisza i okolicznych miejscowości. Byli oni siłą wyprowadzeni ze swoich domów. Zgromadzono tam ponad 16 tysięcy kaliskich Żydów, i sukcesywnie aż do stycznia 1940 roku wywożono ich do miejsc zagłady.
Społeczność żydowska obecna była w w grodzie nad Prosną od czasów księcia Mieszka III. Książę Bolesław Pobożny nadał wyznawcom mojżeszowym przywileje w Statucie Kaliskim. Przed II wojną światową w Kaliszu mieszkało 30 tysięcy Żydów, po wojnie pozostało ich niewiele ponad 2 tysiące.
Do dziś istnieją pamiątki po dawnych kaliskich mieszkańcach. Na historycznym placu Rozmarek, gdzie znajdował się przed wojną targ koński postawiono tablicę w języku polskim i hebrajskim informującą o społeczności żydowskiej, która mieszkała w tej części Kalisza.