Wojciech Skowroński artystą tygodnia Radia Poznań

Tradycyjnie na antenie częściej będzie można usłyszeć utwory Wojciecha Skowrońskiego. Ponadto w sobotę po godzinie 16 będzie można wysłuchać dwóch archiwalnych wywiadów, których artysta udzielił Ryszardowi Glogerowi w 1980 i 1982 roku. Ich fragmenty zostaną zaprezentowane w środę w „Małej czarnej” oraz w czwartek w paśmie „Dwie godziny dla radiowej rodziny”.

Przypomnijmy, Wojciech Skowroński urodził się 11 lipca 1941r. w Warszawie. Był cenionym pianistą, wokalistą, aranżerem, klarnecistą i kompozytorem. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w klasie klarnetu, studiował na Akademii Muzycznej w Poznaniu.

W 1962 roku został pianistą dixielandowego Storyville Jazz Band. Rok później znalazł się w finale II Ogólnopolskiego Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Przez kilka miesięcy współpracował z zespołem Czerwono-Czarni. W latach 1963-67 występował z poznańskim zespołem Bardowie. Od stycznia do maja 1968 z Hubertem Szymczyńskim i Jerzym Skowronkiem utworzył trio Hubertusy, z którym w marcu ‘68 wziął udział w V festiwalu „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu, gdzie zdobył nagrodę publiczności oraz I nagrodę w kategorii wokalistów ex aequo z Marianną Wróblewską. Następnie współpracował z Grupą ABC Andrzeja Nebeskiego.

Po odejściu z ABC w maju 1969 roku prowadził własne zespoły. Od 11 sierpnia 1969 Trio Bluesowe zwane też Blues Trio w składzie: Skowroński, Kazimierz Plewiński oraz Andrzej Nackoski. W 1970 Nackoskiego zastąpił Piotr Janton. Wiosną 1971 roku nastąpiła kolejna zmiana w składzie zespołu, do Skowrońskiego i Winiewicza doszli basista Andrzej Iskra i perkusista Przemysław Lisiecki. Podczas II Wielkopolskich Rytmów Młodych w Jarocinie zespół wystąpił jako gwiazda festiwalu.

Wiosną 1972 roku zespół wystąpił podczas X KFPP w Opolu, a w październiku - już pod nową nazwą Blues & Rock - zespół wystąpił podczas XV Festiwalu „Jazz Jamboree”, gdzie nagrał pierwszą płytę koncertową w historii polskiej muzyki rock and rolowej - tzw. „singiel”, zarejestrowany na żywo. Szczyt popularności zespołu przypadł na lata 1973-1974, kiedy z grupą występował żeński chórek w składzie: Ewa Górzanka (wł. Góra), Krystyna Stolarska oraz Halina Zielińska (wcześniej solistki zespołu Amazonki). W styczniu 1973 Blues & Rock dokonał nagrania pierwszej swojej płyty długogrającej zatytułowanej po prostu „Blues & Rock”. Po wydaniu płyty odeszła Halina Zielińska, a jej miejsce zajęła Teresa Głowacka. W tym składzie wystąpili w 1973 roku m.in. podczas XI KFPP w Opolu, Poznańskich Muzykaliów, Dni Kultury Polskiej w Berlinie.

Grupa wylansowała takie przeboje jak: „Kominiarz Johnny”, „Blues to zawsze blues jest”, „Ludzie, coś mi tutaj nie gra”. Po kolejnych zmianach personalnych, w kwietniu 1976 zespół wystąpił na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej, po czym przygotował kolejny album pt. „Wojciech Skowroński”. Po zakończeniu trasy koncertowej promującej płytę w październiku 1976 roku zespół Blues And Rock został rozwiązany, czego następstwem było zawieszenie działalności Wojtka na ponad dwa lata.

Wiosną 1978 roku Skowroński z Lisieckim utworzyli kolejny skład o nazwie New Blues & Rock, w którym znaleźli się basista Marek Wojciechowski i gitarzysta Andrzej Rogal. Był to bardzo trudny okres dla tego gatunku muzycznego, czego konsekwencją były sporadyczne wyjazdy i tylko na krajowe trasy.

Na początku lat 80-tych wyjeżdżał za granicę z zespołem Woytek S. Band oraz Wojtek S. Trio, w którym oprócz Skowrońskiego grali Przemysław Lisiecki na perkusji i jego brat Wojciech Lisiecki na gitarze basowej. W 1984 prowadził swój zespół Wojtek S. Boogie Man w skład którego weszli Tomasz Dziubiński na gitarze i Przemysław Lisiecki. Rok później skład ten zarejestrował w Radiu Poznań materiał na kolejny albumu pt. „Fortepian i ja”, po nagraniu którego odbyła się trasa promocyjna płyty. Po zakończeniu trasy perkusistę Przemysława Lisieckiego zastąpił Wiesław Lustyk.

Wiosną 1986 roku Wojciech Skowroński pod szyldem Woytek Band rozpoczął prace nad utworami do nowego albumu. Towarzyszyli mu: Dziubiński, Mikołajczak, Lustyk i Basa. Jesienią Dziubińskiego zastąpił Lech Niedźwiedziński, a następnie miejsce Krzysztofa Basy zajął Zenon Strzałkowski. Nowy skład dokonał w poznańskim Studiu Giełda nagrania albumu pt. „Jak się bawisz?” do końca, co miało miejsce w czerwcu 87 roku. Warto dodać, że na album prawie wszystkie teksty napisał znakomity poznański autor Andrzej Sobczak.

Skowroński występował także za granicą, m. in. w NRD, Czechosłowacji, RFN, ZSRR, Holandii, Belgii i Francji. Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, solowych oraz z orkiestrą m.in. Alex Band - Aleksandra Maliszewskiego, orkiestrą Jerzego Miliana oraz orkiestrą Andrzeja Trzaskowskiego i Karola Nicze. Miał w swoim repertuarze standardy muzyki bluesowej, popularne przeboje rockandrollowe i utwory własne.

Pod koniec 1990 roku Skowroński poważnie zachorował, czego przykrą konsekwencją było zrezygnowanie z koncertów. Długotrwałe leczenie i rehabilitacja doprowadziła do rozwiązania zespołu Woytek Band, który był ostatnim zespołem artysty.

Wojciech Skowroński zmarł 17 stycznia 2002 roku po ciężkiej chorobie, której przyczyną był nowotwór krtani i płuc. Został pochowany na cmentarzu na poznańskim Junikowie.

Najważniejsze albumy:
- „Blues & Rock” (1973, Polskie Nagrania)
- „Wojciech Skowroński” (1976, Pronit)
- „Fortepian i ja” (1985, PolJazz)
- „Jak się bawisz?” (1988, Wifon)