Portret Izabelli Cywińskiej

Pochodziła ze wsi Kamień Puławski nad Wisłą, w województwie lubelskim. Tam Cywińscy mieli swój rodzinny majątek. W 2015 roku ukazała się jej autobiograficzna książka Dziewczyna z Kamienia. Czyta się tę książkę znakomicie między innymi dlatego, że pojawiają się w niej ciekawe postaci z kręgów ziemiańskich, artystycznych i politycznych. Cywińska jest niezwykle szczera w swojej opowieści i nie oszczędza ani innych ani siebie. Wiele z tych wspomnień stanowi dokumentalny zapis naszych czasów.

Poznań ma szczególne miejsce w tej książce, bo też z Poznaniem Cywińska związana była w czasie studiów (wtedy pierwszy raz w 1955 roku, jak wyczytałam, znalazła się na przesłuchaniu w Urzędzie Bezpieczeństwa przy ul. Kochanowskiego) i podobną historię łącznie z internowaniem przeżyła w 1981 roku już jako dyrektor Teatru Nowego i reżyser przedstawienia "Oskarżony czerwiec".

Przez blisko ćwierć wieku, działając w Teatrze Nowym, stworzyła znakomity zespół aktorsko-reżyserski, wprowadziła bogaty, różnorodny repertuar i sprawiła, że Teatr Nowy uznany został za jedną z najciekawszych, polskich scen.

W 2013 roku - na jubileusz Teatru Nowego (który wówczas obchodził 90-lecie powstania i 40-lecie reaktywowania pod jej kierownictwem tej sceny) Cywińska na zaproszenie Piotra Kruszczyńskiego - obecnego dyrektora Nowego wyreżyserowała Wiśniowy sad Czechowa. Tym przedstawieniem żegnała się z poznańską publicznością.

Ostatnie pożegnanie Izabelli Cywińskiej odbędzie się 9 stycznia w Warszawie. Msza żałobna rozpocznie się o godz. 12.30 w Kościele Środowisk Twórczych przy Placu Teatralnym 18, a państwowa uroczystość pogrzebowa o godz. 15.00 na Cmentarzu Wojskowym przy ul. Powązkowskiej 43/45 (kondukt żałobny wyruszy spod bramy głównej).

Dźwiękowy portret Izabelli Cywińskiej, na naszej antenie, nadamy 9 stycznia, o godz. 20.00.