„Kobiety, których nie ma” - książka Sylwii Góry

Kilka lat temu spotkałam na dworcu starszą panią. Spała tam. Powiedziała, że nie ma innego miejsca, że tu jest najcieplej, najwygodniej. Jakiś czas później zaczęłam zauważać coraz więcej takich kobiet. Kobiet, które przycupnęły na ławce w galerii handlowej, drzemały na dworcach autobusowych i kolejowych, na ławkach w parku i w działkowej altanie. One zawsze tam były. Ale przezroczyste. Nie miały kolorów, twarzy, nie wzbudzały żadnych emocji. Pozostawały niewidzialne. Nie wiem, dlaczego nagle je zobaczyłam, zaczęłam się im uparcie przyglądać, wyszukiwać je we wszystkich miejscach, w których się znalazłam. Szukałam pierwiastka, który by je wszystkie połączył. Czegoś uchwytnego, co pomogłoby mi je określić jako pewną grupę, nić, która zszyłaby ich historie w jedną wspólną. Nie znalazłam. Dlatego postanowiłam zapytać kobiety w kryzysie bezdomności z różnych miast Polski, jak znalazły się na ulicy, w pustostanach, na dworcach, w noclegowniach, schroniskach. I wreszcie: czy i jak udało im się znaleźć własny kawałek miejsca. Dom. Bo są też takie, które go odnalazły.

Fragment książki „Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce”, Sylwia Góra.

W literackim cyklu rekomendacji proponuję dziś Państwu lekturę książki „Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce” Sylwii Góry.

Bohaterek swojego reportażu Sylwia Góra szukała w kilku miastach w Polsce, w ośrodkach i miejscach pomocy, tymczasowych punktach wsparcia i przestrzeniach niemieszkalnych, zajmowanych przez osoby w kryzysie bezdomności. Ich opowieści zostały przez nią zapisane tak, jak były opowiadane - czasem chaotycznie, nieskładnie… Nie łatwo ująć całe życie w zdaniach, z całym jego ciężarem przypadków, złych decyzji, błędów i niespełnionych nadziei. Osoby snujące te historie, historie swojego życia, często skupiają się na pozornie mało znaczących szczegółach, całe dekady, mieszcząc w jednych zdaniach.

We wszystkich tych wypowiedziach powracają jednak te same wątki: doznanej przemocy, poczucia porażki i wstydu, bezradności, wykluczenia. Autorka przekazuje nam je w kontekście obowiązującego w kraju prawa, aktualnych statystyk, diagnoz i procedur, próbując łączyć osobiste doświadczenia pojedynczych kobiet z szerszym obrazem problemu, spychanego na margines debaty publicznej. Bez wątpienia ważna książka.

Książka „Kobiety, których nie ma. Bezdomność kobiet w Polsce” Sylwii Góry ukazała się nakładem wydawnictwa Marginesy.